I express myself through art | Super kreatywny blog

Hej!

A dzisiaj zapraszam na zdjęcia z wystawy Tomka Sikory, którą odwiedziłam sobie przy Centrum Kultury w Lublinie :)

Tomek Sikora to urodzony w 1948 roku w Warszawie fotograf, autor plakatów oraz ilustracji. Jest autorem wystaw w Polsce i na świecie, wiele razy był nagradzany za swoje prace. a w 2013 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Stworzył wiele wydawnictw, w tym "Świńskie opowiastki", czyli album-bajkę o świnkach, które chciały wybrać się do smoka (opis brzmi ciekawe, aż sama bym zajrzała do takiego albumu :D). Współautorem bajki jest G. Fysh Rutherford. W 2001 roku założył z Andrzejem Świetlikiem Galerię Bezdomną - prace były prezentowane między innymi w pustostanach czy w opuszczonych fabrykach. Tomek Sikora w wieku 20 lat wyjechał do Paryża w ramach stypendium Kodaka i to właśnie tam na poważnie zajął się fotografią. 

Wystawę Tomka Sikory "Między reportażem, a kreacją" można oglądać w ramach Mobilnej Galerii Fotografii pod Centrum Kultury w Lublinie. Autor opisuje wystawę tak:

Na 22 planszach pokazuję w wielkim skrócie 22 tematy mojej fotograficznej przygody. Przez 52 lata łączyłem dwa rodzaje fotografii, które uprawiam zamiennie – reportaż z kreacją. Takie działanie pozwala mi na zdystansowanie się do każdego z tych gatunków i utrzymanie świeżego spojrzenia.

Wystawa jest do zobaczenia za darmoszkę :) A kto nie może, to ja tu mam parę zdjęć z wystawy. Przypominam, że zdjęcia można powiększyć - wystarczy kliknąć w fotkę ;)

Źródła:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Tomasz_Sikora_(fotograf)

http://ck.lublin.pl/wydarzenie/tomek-sikora-miedzy-reportazem-a-kreacja/date/202105041000/

Kiedy tylko usłyszałam o słonecznym drukowaniu, zapragnęłam coś takiego zrobić. Słoneczne drukowanie to nic innego jak cyjanotypia, czyli (jak podaje Wikipedia): 

technika fotograficzna wykorzystująca światłoczułość soli żelaza, charakteryzująca się monochromatycznym obrazem w kolorze niebieskim, tworzonym przez błękit pruski

Wiem, że w internecie można sobie kupić wszystko do tej cyjanotypii, ale mi się nie bardzo chciało w to bawić. Nie mam na to ani miejsca, ani czasu. Dlatego ucieszyłam się, że w Tigerze pojawiły się papiery do słonecznego drukowania. Jak tylko otworzyli centra handlowe, klasnęłam i popędziłam po swój zestaw.  I kupiłam, a kosztował mnie 12 zł.

Następnie zdjęłam folijkę i roślinki, a kartkę (zgodnie z instrukcją) zalałam wodą. Tak to wyglądało pod koniec schnięcia (dlatego jest powyginane):

Hej!

Niedawno zapragnęłam nowej torebki. Miałam ją już w głowie - torebka koszyk, z rączkami, ale też dłuższym paskiem, koniecznie w zieleni. Pomyślałam, że podjadę do TEDi i kupię zieloną włóczkę t-shirtową, bo tam mają, no to wiadomo - kupię i zrobię torebkę. Czy muszę mówić o moim rozczarowaniu, kiedy zobaczyłam, że zielonej włóczki brak?

Ale czy to jest jakiś problem? Dla mnie żaden :) Wzięłam dwa motki (jeden ok. 500g) białej włóczki. Chociaż ciężko mówić tu o bieli, gdzieniegdzie były żółte plamy. Także jeśli szukacie białej t-shirtowej włóczki, miejcie to na uwadze. Mnie te plamki nie przeszkadzały, bo musiałam i tak ją pofarbować. Na szczęście wcześniej kupiłam sobie trochę barwników Biel i kolor. No to cóż, rozwijamy włóczkę i sru do gara! Tak to wyglądało podczas farbowania:

Ostatnio znowu zafiksowałam się na punkcie zieleni. Raduje mnie ten kolor :) A torba będzie mi służyła na moje wyprawy leśne.

Hej!

Czas na trochę sztuki. Na ogrodzeniu Ogrodu Saskiego od 20 marca można podziwiać kolejną wystawę i tym razem są to plakaty Stanisława Wieczorka. Zawsze, jak jest nowa wystawa, to ja zacieram rączki, bo mnie takie wydarzenia kulturalne bardzo cieszą. Muzea i inne tego typu placówki są zamknięte, co mnie martwi i smuci, dlatego taki płot to super sprawa. Można powiesić i cyk, idzie sobie człowiek gdzieś i przy okazji liźnie trochę sztuki.

Wystawę można oglądać w Galerii Saskiej do 13.06.2021.

Pozostańmy w temacie torebek i plecaków, bo to jednak mój konik :D Dawno temu kupiłam w lumpeksie mały koszyk. Raczej dla dzieci, bo tak był ozdobiony. Nie mam zdjęć sprzed przeróbki, w każdym razie był bogato ozdobiony. Nie podobało mi się to, więc usunęłam te wszystkie duperelki i podoczepiałam pompony. Taka przeróbka też mi się nie podobała, nawet nie robiłam zdjęcia. Usunęłam pompony i tak sobie koszyk czekał. Wypchany był włóczką, bo chociaż mały, to mieści sporo resztek. Nadszedł jednak dzień, że zapragnęłam go przerobić ostatecznie. Pomysł był zupełnie inny i właściwie to wyszedł spontan. Odpaliłam mój niezawodny pistolet z klejem, wyciągnęłam kwiatki (takie tam kupne), które miałam przykleić na torebkę i wtedy zauważyłam moje ręczne robione kwiatki. Wtedy właśnie zmieniłam cały projekt. I tak właśnie na koszyku wylądowały włóczkowe kwiatki z resztek, które zrobiłam kiedyś tam. 

Rach, ciach i zrobione :) Od razu lepiej się robi na sercu, gdy ma się taką małą łąkę na torebce :)

Witam na blogu po dłuższej przerwie. Wszystko przez spory problem techniczny. Ale wracam :) Nie wiem jeszcze, jak z częstotliwością publikowania postów, ale na razie na pewno nie tak często, jak wcześniej. No dobra, ale do rzeczy. Dzisiaj będzie o plecaku, który bardzo mi się spodobał, ale był zniszczony. Ale to oczywiście żaden problem dla mnie :)

Plecak kupiłam za grosze w lumpeksie. Bardzo mi się spodobał mimo licznych wad. Wzięłam go, a co mi tam. Akurat paru torebek z mojej kolekcji udało mi się upłynnić, więc spoko. Ja uwielbiam plecaki, torebki i torebeczki, dla u mnie wszystko płynie ;)

A oto i plecak: