I express myself through art | Super kreatywny blog

Uwielbiam chodzić do lasu. Odpoczywam tam, wpadam na nowe pomysły, obserwuję przyrodę. Kiedy jestem w lesie, odczuwam niepohamowaną radość. Z leśnych spacerów korzystam tak często, jak mogę. I póki las istnieje, bo niedługo przestanie.

Jest kilka miejscówek, w których bywam zdecydowanie częściej. Bardzo lubię odwiedzać pewne drzewo. Jest to dąb, o którym w zasadzie nie mogę nic więcej powiedzieć. Po prostu jest sobie dąb, a mnie to konkretne drzewo bardzo się spodobało i stało się moim ulubionym drzewem. Może dlatego, że samotnie sobie rośnie na polu obok lasu. Zawsze, jak jestem obok tego dębu, to pstrykam mu zdjęcie. I tak w zeszłym roku stwierdziłam, że fajnie będzie robić minimum jedno zdjęcie ulubionego drzewa w miesiącu, a potem zrobić z tego kolaż. Ot, takie wyzwanie fotograficzne. Zawsze chciałam zrobić coś takiego, tyle że brakowało mi pomysłu, co mogłabym fotografować (tak, tak, ja wiem, że tyle rzeczy wokół). I tak od zeszłego roku pstrykam fotki drzewa regularnie. To niby nic takiego, chociaż raz w tym roku brnęłam kawał drogi w śniegu po kolana, by zrobić zdjęcie. Podoba mi się to, że mogę zobaczyć, jak zmienia się krajobraz. Przyroda jest cudowna, ale niestety bardzo niedoceniana. 

W każdym razie dla mnie takie wyzwanie fotograficzne to fajna zabawa. Nie jest to co prawda jedyne wyzwanie, jakie realizuję/realizowałam. Bardzo mi się to podoba. Lubię obserwować zmiany, jakie zachodzą, a tutaj świetnie to widać. Jak macie ochotę, to zachęcam do takiego focenia - choćby na przykład ulicy, przy której mieszkacie.

Poniżej kolaże z fotek:

Tutaj pojedyncze kadry, miesiąc po miesiącu, od styczna do grudnia 2021 :)

W ramach cyklu inspiracyjnego, zabieram Was w dość odległy region (przynajmniej dla mnie). Bo dzisiaj pragnę pokazać wystawę fotograficzną dotyczącą Arktyki. Zdjęcia zrobił profesor UMCA dr hab. Piotr Zagórski, uczestnik szesnastu Wypraw Polarnych UMCS na Spitsbergen. Autor przede wszystkim chce pokazać rzeczywistość Arktyki, która tak naprawdę nie znajduje się pod grubą warstwą lodu i śniegu - ma za to piękne barwy i widoki zapierające dech w piersiach. Zapraszam do oglądania tutaj na blogu, lub w Centrum Spotkania Kultur (Aleja Kultur +1).

Markery permanentne Sharpie od zawsze były na mojej (niekończącej się) liście zakupowej, ale nie był to zakup pierwszej potrzeby. W końcu wpadły mi w ręce - wybrałam sobie mały zestaw 12 sztuk tych zachwalanych wszędzie markerów. Można je kupić pojedynczo, a można i w zestawach - jest spory wybór. Ja za swoje zapłaciłam 40 coś złotych.

Tak wyglądają w opakowaniu. Z boku jest napis, że nadają się do mazania wszędzie, ale może bez przesady :D

Ja z zakupu markerów Sharpie jestem bardzo zadowolona i są to najlepsze markery, jakie mam. Nadają się do różnych powierzchni, można nimi pomalować ubrania, kubki i wiele innych rzeczy - inspiracji w internecie nie brakuje :D

Mam wrażenie, że czego by człowiek nie napisał o Edwardzie Hartwigu, to i tak będzie za mało. Ten wybitny artysta, który wywarł ogromny wpływ na polską fotografię, to nie tylko fotografik. Zajmował się także malarstwem. Zajmował się różnymi tematami, lecz najbardziej znany jest chyba z pięknych pejzaży Lublina. Swój styl Edward Hartwig kształtował głównie pod wpływem Jana Bułhaka. Był laureatem licznych nagród, współtwórca Polskiego Związku Artystów Fotografików. I tak jak już wspomniałam na wstępie - o tym wybitnym artyście można pisać i pisać. Ja ograniczam się na blogu tylko do krótkiej notki. Jeśli nie znacie Edwarda Hartwiga, to możecie poczytać o nim między innymi tutaj lub tutaj. 

I chociaż Edward Hartwig odszedł w 2003 roku, to nadal inspiruje innych. I właśnie dzisiaj zapraszam na wystawę "Zainspirowani Hartwigiem" - jest to wystawa prezentująca wyróżnione prace w konkursie organizowanym przez Lubelskie Towarzystwo Fotograficzne im. Edwarda Hartwiga. Tematyka prac jest różna, a w jury konkursu zasiedli Lidia Popiel, Tomasz Sikora oraz Stefan Ciechan. Zapraszam do oglądania :)