I express myself through art | Super kreatywny blog

Nowe torebki dostępne w sklepach to dla mnie (w większości) nuda, nuda i jeszcze raz nuda. Na dodatek, już w sklepach wyglądają dziadowsko, jakby miały się za chwilę rozpaść. A jak się kupi, to zazwyczaj długo nie wytrzymują i faktycznie się rozpadają. Dlatego bardzo lubię kupować torebki w lumpeksie. Czasem się trafi coś tak fajnego i jeszcze w takiej cenie, że człowiek aż się cieszy z tej małej przyjemności. A z drugiej strony, zdarza mi się kupować nie perełki, a coś do przerobienia i robię to z pełną świadomością (ja naprawię niemal wszystko... :D). Tak było w przypadku dużej torebki idealnej na plażę, piknik, spacer, a nawet zakupy. Okazała się idealną bazą do przeróbki :) 
Zaczęłam od rzeczy banalnej, bo przefarbowałam rączki. Nie wyglądały zbyt zachęcająco, więc wzięłam barwnik pistacjowy Biel i Kolor. Wyszedł zielony, bo dałam mało wody - miałam niewiele rzeczy do farbowania. O tyle fajnie, że rączki to łatwe do rozwiązania sznurki, także nie było żadnego problemu, żeby je oddzielić od torebki.
Już w lumpeksie wiedziałam, co ja zrobię z tą torebką. Naszło mnie niedawno na szydełkowe kwiaty i nie jest to ani pierwszy, ani ostatni projekt tego typu, także być może jeszcze coś pokażę na blogu :) Zabrałam się do pracy i przykleiłam kwiaty wykonane przeze mnie szydełkiem. Użyłam niezawodnego i wspaniałego kleju na gorąco.  I tak oto mam łąkę na torebce :) A swoją drogą robiłam już coś podobnego - tutaj kwiaty na koszyku. No, ale torebek w kwiaty nigdy dość ;)
I tak prezentuje się skończona torebka. Niech żyje kolor ;)

Przez cały lipiec, w Zaułku Hartwigów w Lublinie, można obejrzeć wystawę portretów Ireny Jarosińskiej. Ta urodzona w 1924 roku artystka fotografka i fotoreporterka uwieczniła na swoich zdjęciach ikony polskiej kultury - m. in. Mirona Białoszewskiego, Sławomira Mrożka czy Krzysztofa Komedę. Dokumentowała także życie różnych grup związanych ze sztuką, odbywała liczne podróże, z których przywoziła mnóstwo zdjęć. Oprócz tego, prowadziła dom-pracownię, gdzie tętniło życie artystyczne. W latach 70. stworzyła coś na kształt (nieformalnego oczywiście) "uniwersytetu fotograficznego", bo wokół Ireny Jarosińskiej było mnóstwo młodych fotografów, zainspirowanych jej twórczością. Uczestniczyła w licznych wystawach fotografii, inicjowała różne wydarzenia kulturalne. Zmarła po ciężkiej chorobie w 1996 roku.

Dawno temu (serio, bardzo wręcz dawno temu) uwielbiałam tworzyć mini domki dla stworzonych przeze mnie lalek i innych takich. Nie miałam wtedy dużego wyboru jeśli chodzi o materiał i robiłam takie domki z papieru, głównie z grubszego bloku technicznego. Fantazja mnie nie opuszczała. Czego tam nie było! Kilka pomieszczeń, piętra, szafy, łóżka... Można wymieniać ;) A ile te moje laleczki (wtedy duuuużo szyłam i lalki były właśnie szyte) miały różnych ubranek i akcesoriów... Ah, to były czasy ;) Niestety, nie mam żadnych zdjęć tych moich budowli, bo to nie były czasy focenia wszystkiego. W każdym razie tak sobie właśnie przypomniałam o tych wspaniałych chwilach i to mnie zainspirowało do przerobienia puszki po STR8. Ot, mała puszeczka po jakimś tam kosmetyku. Ideolo na mini domek :) Ale nie tylko puszka się nada, można też użyć małego pudełka.

Nie zrobiłam zdjęcia przed, w każdym razie myślę, że wiecie, jak mniej więcej ta puszka wygląda. Nakleiłam na górę kawałek samoprzylepnego materiału (zakupiłam jakiś czas temu w Action), żeby zasłonić te wszystkie napisy. W środku też coś takiego przylepiłam. Można oczywiście ozdobić puszkę wedle własnego uznania, albo zostawić tak, jak jest.

Środek puszki to miejsce idealne do wypełnienia różnymi rzeczami. Traktujcie moją propozycję jako inspirację - ja zrobiłam bardzo prosty domek, właściwie sypialnię dla kota, którego stworzyłam. Można zrobić coś naprawdę odjazdowego, ale ja już najzwyczajniej w świecie nie jestem precyzyjna i nie chciałam się bawić w miniaturki, bo nic by z tego nie wyszło :) Jest mnóstwo możliwości - można samemu zrobić różne mini rzeczy, albo bez problemu gdzieś je zakupić. Przy takim projekcie kreatywne szaleństwo jak najbardziej wskazane :)

Swoją drogą miłość do robienia domków to u mnie trwa i trwa - kiedyś robiłam projekt na potrzeby Cudownego Życia Zenka. Domek można obejrzeć tutaj. Ale to był większy projekt :)

W każdym razie w mojej puszce mieszka kotek i chyba mu dobrze.

U mnie w środku bieda, no ale jak wspomniałam wyżej - to tylko inspiracja. Kotek ma pościel: wyszydełkowałam prześcieradło, poduszkę i kołdrę. 
Ale chyba jednak kotek woli być w swoim łóżeczku, więc dałam mu już spokój z sesją zdjęciową ;)

"Wielu ukraińskich mężczyzn wstąpiło na ochotnika do Sił Zbrojnych Ukrainy lub Obrony Terytorialnej, aby chronić swoje rodziny. Ukraińcy gotowi są walczyć o to, co dla nich najważniejsze do ostatniej kropli krwi. Wsparcie ludzi z całego świata pomoże w walce o wolność i bezpieczeństwo ludności cywilnej".

"Ukraińscy strażacy i ratownicy pracują dzielnie, mimo zagrożenia własnego bezpieczeństwa w czasie wojny. Podczas ostrzału przez wojska rosyjskie pod gruzami są cywile z dziećmi i każda minuta może ich kosztować życie".
Masha Foya

"Dzieciństwo ukraińskich dzieci zakończyło się 24 lutego 2022 r. Bombardowanie i niszczenie ich domów, tragedia całych rodzin - to jest coś, co zostanie zapamiętane na długie lata. Rosja - państwo terrorystyczne - z tą wiedzą wyrasta nowe pokolenie Ukraińców".

Olga Shtonda

"Przygotowanie dzieci do wojny to bolesny i nienaturalny proces. Jak wytłumaczyć dzieciom, dlaczego ich domy są niszczone, a one same muszą ukrywać się w piwnicach? Społeczność światowa musi pomóc powstrzymać rosyjską agresję i przywrócić dzieciństwo ukraińskim dzieciom".

Jenya Polosina

"Dzieci są przyszłością Ukrainy. Dorośli opiekują się nimi tak bardzo, jak to możliwe w tym trudnym czasie. Wierzymy, że te mroczne czasy w piwnicach i schronach przeciwbombowych się skończą, a gdy dzieci dorosną , będą ciepło wspominać swoich obrońców".

Mari Kinovych

"Naloty często zmuszają ukraińskie dzieci do spędzania dużej ilości czasu w schronach i piwnicach. Wiele dzieci nawet w takich warunkach próbuje czytać i dbać o własną edukację dla podtrzymania własnego moralnego ducha".

Yulia Tveritina

"Miasto Bucza pod Kijowem było cichym, zielonym przedmieściem, zamieszkanym przez wiele młodych rodzin. Po inwazji wojsk rosyjskich i popełnionych tam okrucieństwach powrót do normalnego życia jest niemożliwy, a ziemia jest pokryta lejami po bombach jak ranami".

"W pierwszych dniach wojny ukraińscy rodzice próbowali wywieźć dzieci z miast, które najechały wojska rosyjskie. Była to droga niebezpieczna, ponieważ wiele samochodów zostało po prostu zestrzelonych przez rosyjskich najeźdźców, mimo że wymalowane było na nich słowo Dzieci".

Anna Sarvira

"Rosyjska propaganda tworzy na co dzień obrzydliwe i bezsensowne fałszerstwa, manipuluje wiadomościami i faktami historycznymi. Po wysłuchaniu setek kłamstw rosyjskie społeczeństwo nie chce już słyszeć prawdy, która jest dla nich niewygodna, a oczekuje jedynie wiadomości słodkich jak czekolada. Jednak rosyjska rzeczywistość przypomina czekoladę ale tylko kolorem".

"Od początku rosyjskiej agresji na Ukrainę, na całym świecie często pojawiają się apele o zrozumienie Rosjan i szukanie sposobów na wzajemne porozumienie. Ale prawda jest taka, że dopóki świat będzie szukał takich sposób, armia rosyjska będzie nadal zabijać cywilną ludność ukraińską. Jeśli teraz nie powstrzymamy rosyjskiej agresji, to jutro przyjdą 'pojednać się' w innych krajach".
Veronika Kotyk

"Kiedy rosyjscy żołnierze wkroczyli na Ukrainę, jeden z nich poprosił Ukrainkę o nasiona słonecznika. Kobieta dała mu nasiona i kazała włożyć je do kieszeni. Żeby kiedy umrze - nasiona wykiełkowały na ukraińskiej ziemi. Ta historia stała się legendą i wielu ilustratorów przedstawia ją jako symbol zwycięstwa pokoju nad wojną".

Mari Kinovych

"Rosja obnosiła się ze swoją armią, nazywając ją drugą najsilniejszą na świecie. W rzeczywistości była to tania propaganda, a najlepiej tej armii wychodzi plądrowanie i niszczenie domów w Ukrainie. Cały świat widzi, że wkrótce po rosyjskiej armii na ukraińskim stepie pozostaną jedynie strachy na wróble".

Olga Shtonda

"W tym mrocznym dla Ukrainy czasie ludzkość i dobre uczynki najbardziej pomagają ofiarom rosyjskiej agresji. Takie wsparcie nie ma granic ani barier językowych".

Oleksandr Shatokhin

"Nowa ideologia faszystowska rosji jest przykładem 'zombizacji' populacji całego kraju poprzez propagandę. Zamienia ludzi w maszyny do zabijania i zbrodniarzy wojennych, pokazuje kanibalizm, nienawiść i nietolerancję w stosunku do innych państw i narodów".

Oleksandr Shatokhin

"Znak 'Z' na rosyjskim sprzęcie wojskowym stał się znakiem agresji, mordu i zniszczenia. Trostianec, rodzinne miasto ilustratora Oleksandra Shatokhina, zostało zniszczone podczas tymczasowej okupacji rosyjskiej".

Anton Abo

"Po wojnie zawsze przychodzi pokój i dobrobyt. O co najeźdźcy walczą i za co umierają? Nie będą już mogli nikomu powiedzieć na to pytanie, a pamięć o nich wkrótce zniknie".
Olena Staranchuk

"Drzewo życia to jeden z najstarszych symboli w kulturze ukraińskiej, prezentujący nieustanny związek z jego korzeniami, które wyrastają w przyszłość. W czasie wojny taki symbol nabiera jeszcze większego znaczenia, ponieważ pokazuje niezłomność i wiarę w świetlaną przyszłość Ukrainy".

Grasya Oliyko

"W czasie wojny wzrasta poczucie odpowiedzialności każdego z nas za bezpieczeństwo ukochanej osoby. Ukraina jest naszym domem to słowa, które tkwią w sercu każdego Ukraińca. Jesteśmy gotowi bronić naszego domu i odbudować go po wojnie".

Oksana Drachkovska

"9 marca armia rosyjska ostrzelała szpital położniczy w Mariupolu, w którym przebywały kobiety w ciąży i noworodki. Te zbrodnie przeciwko ludzkości nigdy nie zostaną zapomniane, a sprawcy będą ukarani".

Daria Filippova

"Mariupol to miasto, które zostało całkowicie zniszczone przez wojska rosyjskie. Tam, gdzie kiedyś było życie i rozbrzmiewał śmiech dzieci, teraz jest spustoszenie i zniszczenie. Przed rosyjskim 'wyzwoleniem' w mieście mieszkało 430 000 osób. Teraz zdewastowane domy stoją puste".
Natalya Shulga

"Całe osiedla mieszkaniowe wybudowane i zamieszkiwane przez Ukraińców, zostały zniszczone przez rosyjską agresję w ciągu kilku dni. Wraz z dymem wszystkie plany i marzenia na przyszłość zostają strawione ogniem, a pozostaje tylko nienawiść do najeźdźców".

"Wiadomości i portale społecznościowe stają się dla Ukraińców oknem na świat i nadzieją na lepszą przyszłość. Kiedy wszystkich otacza ciemność i tragiczna rzeczywistość, najlepszym prezentem jest wiadomość od przyjaciół, że żyją i są bezpieczni".

"Nawet w najgorszych czasach życie toczy się dalej. Wiele kobiet jest w ciąży i rodzi pod ciągłym ostrzałem. Tak więc w samym Kijowie i regionie w pierwszym miesiącu wojny urodziło się około 1300 dzieci".

"W pierwszym miesiącu trwania pełnowymiarowej wojny w Ukrainie około 10 milionów ludzi zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domów. To często powoduje rozłąkę rodzin. Kobiety zabierają dzieci w bezpieczne miejsce, a mężczyźni pozostają i walczą w Obronie Terytorialnej".

Oleksandr Shatokhin

"Ukraińskie dzieci stają się sierotami z powodu rosyjskiej agresji, nie mają krewnych ani domu. Teraz, kiedy wspierasz Ukrainę, wspierasz sieroty, które muszą zachować pamięć o swoich bliskich i swoich korzeniach, które muszą budować dla siebie nowe życie".

"Z powodu rosyjskiej agresji dzieci tracą wszystko, co ich uszczęśliwiało: dom, rodziców, przyjaciół. Wspierajmy ukraińskie dzieci, bo zasługują na wspaniałą, spokojną przyszłość".

Grasya Oliyko

"Europa przyjmuje wielu uchodźców z Ukrainy uciekających przed rosyjską agresją. Dla tych, którzy nie znaleźli jeszcze mieszkania, schronienie zapewniają budynki użyteczności publicznej. Ilustracja przedstawia polski teatr, który dał schronienie Ukraińcom".

"Największe zbrodnie wojenne to egzekucje ludności cywilnej i dzieci. Rosyjscy najeźdźcy ostrzeliwują obszary, w których ukrywają się kobiety i dzieci, zabijając i trwale okaleczając ich życie".
Anna Ivanenko

"Miliony Ukraińców zostały zmuszone do opuszczenia swoich domów, aby uniknąć ostrzału z rosyjskiej broni. W większości przypadków jest to smutna droga do zapomnienia, więc Ukraina potrzebuje wsparcia społeczności światowej".