I express myself through art | Super kreatywny blog

Jakiś czas temu w moje łapki wpadł zestaw do tie dye (Tie dye creator) z Action. Uwielbiam testować nowości, no a tie dye zawsze chciałam zrobić. Zestaw w sklepie Action kosztuje niecałe 24 zł, na Allegro widziałam ten sam za ponad 50 zł. Jest jeszcze jeden zestaw z taką maszynką zwaną stacją roboczą i ten zestaw kosztuje ok. 40 zł. Ja jak już wspomniałam, mam ten za 24 zł.

Nalałam wody do każdej buteleczki. Kolory w opakowaniach wyglądały na soczyste, ale nie dałam się zwieść. Wzięłam rzeczy i zaczęłam wylewać barwniki. Ostatecznie zrezygnowałam potem z tych gumek recepturek, chciałam mieć po prostu kolorowe rzeczy bez żadnych wzorów itp. 

Tutaj torby w trakcie farbowania. Ostatecznie nie wyszły, więc nie pokazuję efektu końcowego. W każdym razie na spokojnie wylewałam barwniki na różne rzeczy, a potem, zgodnie z instrukcją, włożyłam rzeczy do plastikowych toreb na parę godzin. 

Ostatecznie pofarbowałam trzy rzeczy - bluzę oraz dwie czapeczki. Muszę powiedzieć, że nie spodziewałam się cudów i faktycznie - bardziej to pastele niż żywe kolory. (ale kolor można budować i po prostu dolewać i dolewać w dane miejsce). W ogóle średnio wyszły mi zdjęcia, na żywo zdecydowanie lepiej to wygląda. Tutaj pofarbowana bluza, ale tak jak pisałam, zdjęcia są kiepskie. Na żywo jestem nawet zadowolona z efektu, bo mega to wygląda. Bluza jest z bawełny i kupiłam ją w lumpeksie.

Zrobiłam również dwie czapeczki. Jedna pojechała już na drugi koniec Polski i podoba się nowej właścicielce. Tutaj też po prostu sobie lałam barwniki. Czapeczki są z bawełny. 

Jak dla mnie, zestaw jest niewarty 24 złotych i maksymalnie mogłabym dać za niego 9,99 zł. Dobra, to zestaw z działu dziecięcego, ale ja to zawsze powtarzam (chociaż nie mam dzieci, ale tak mi się wydaje), że można się zniechęcić po czymś takim. Na bawełnianych torbach, które pokazywałam wyżej, efektu nie było. Mnie jako starą babę to zniechęca, nie wiem, jak dzieci. Ale jakbym była dzieciakiem, to bym była zawiedziona. Pamiętam różne rozczarowania zabawkami i różnymi innymi rzeczami, bo coś miało być super, a było żałosne.

Zestaw do tie dye z Action co prawda totalnie żałosny nie jest, ale wolałabym jednak coś lepszego. Zwłaszcza, że opakowanie sugeruje nasycone barwy. Nie lubię czegoś takiego (no ale producent sobie może napisać co tam chce). Ale chociaż zabawa była spoko ;) No i mam całkiem fajną bluzę oraz czapeczkę. Dodam na koniec, że ja tych rzeczy jeszcze nie prałam (bo ich nie używałam), ale jak zrobię pranie i coś będzie nie halo, to po prostu uzupełnię ten wpis.

Hej!

Noc Kultury to cykliczne wydarzenie w Lublinie, gdzie, jak sama nazwa mówi, w nocy możemy podziwiać sztukę. W tym roku jest jednak inaczej, a wszystko przez, wiadomo, pandemię. W 2021 Noc Kultury trwa od 4 czerwca aż do 21 lipca. Ale wiecie co? Mnie to cieszy, że trwa to tak długo. Po pierwsze dlatego, że z pewnością więcej ludzi będzie mogło podziwiać zupełnie inny Lublin, a druga sprawa, że można sobie pójść z rana i na spokojnie popatrzeć i porobić fotki. Ja na przykład nie przepadam za tłumami, więc poranek to idealny czas na podziwianie sztuki :)

Na dachach kamienic można zobaczyć flagi-koty, uszyte na podstawie projektów Andrzeja Kota. Autorem jest Jarosław Koziara:

Studenci z WSPA stworzyli "Guernicę" - własnoręcznie zrobili kostiumy oraz scenografię. Oczywiście jest to inspiracja słynnym obrazem Pabla Picassa o tym tytule ;) Obraz miał ożyć na oczach widzów, no ale pandemia.

Noc Kultury to nie tylko instalacje artystyczne, ale też wystawy fotografii. Tutaj reportaż Anny Hernik "Muszą swój świat wymyślić na nowo" nominowany do Grand Press Photo 2021. Reportaż przybliża życie dzieci podczas pandemii:

Żyrandole! to instalacja stworzona z czterech tysięcy piłeczek ping-pongowych. I tak sobie wiszą, i tak sobie się ruszają:

Nad głowami wiszą też ryby. Instalacja "Rybne wspomnienia z Nocy Kultury" to dwie ryby: kolorowa  Jarosława Koziary i monochromatyczna Francoisa Monneta:

Nad głowami latają też nietoperze. W zasadzie spokojnie sobie wiszą, a nawet świecą oczami. Autorem jest Jarosław Koziara:

Na koniec - Planeta Lublin. Instalacja ta cieszy się dużym powodzeniem. Inspiracją jest, jak widać, globus. Tym razem całym światem jest... Lublin. Autorem instalacji jest Piotr Zieniuk, projektem i montażem instalacji zajął się Cezary Sielicki, a mapę stworzyła Małgorzata Rybicka:

Jak Wam się podoba tegoroczna Noc Kultury? :)

Jak mi brakowało wystaw w Centrum Spotkania Kultur! W końcu można pójść, pohasać w środku, popodziwiać. Raduje się dusza moja, bo już trochę mi to nadojadło, że nie można było oglądać sztuki w budynkach. A ja muszę powiedzieć, że bardzo lubię Centrum Spotkania Kultur. Jest tam tak dużo przestrzeni, że lubię tam być, bo właściwie ciężko się natknąć na innych ludzi.

Dobra, ale do rzeczy, bo dzisiaj o wystawie "Kasandra". Trwa teraz Festiwal Scenografii i Kostiumów "Scena w budowie" i można podziwiać różne eksponaty, ale nie tylko, bo w ramach festiwalu obejrzymy filmy czy spektakle. A program jest dostępny w dość oryginalnym kształcie - tutaj leży na białej kartce ;)

Hej!

Naszło mnie ostatnio na wyszydełkowanie bociana. Zawsze chciałam mieć jakiegoś ozdobnego bociana, bo ja te ptaki bardzo lubię. Ogólnie w sumie lubię przyrodę, no ale przyszedł mi do głowy ten bocian. No to co, robić! A nie... Wróć. Bo nie miałam oczywiście odpowiedniej włóczki. Czerwona - obecna! Czarna - obecna! A białej tylko troszkę. Załatwiłam temat w TEDi, kupiłam sobie zwykłą białą włóczkę. Tu banderola, jakby kogoś interesowała:

W końcu wzięłam się do roboty. Bez wzoru, bez planu. Wzory są spoko, ale ja za nimi nie przepadam. Wolę robić coś z głowy, wzorów używam bardziej do serwetek. Ale nie do bociusia. A narobiłam się przy nim co nie miara. Przypominało to trochę puzzle, bo tu nóżki, tu skrzydełka. A jeszcze przecież jest ciałko. Dłubałam i dłubałam, ale w końcu zrobiłam. Nie będę pisać, ile czasu go tworzyłam, ale trochę zeszło.

No i mam bocianka, nazwałam go Benek, jakoś mi pasuje. Wzięłam go na spacerek:

Benek siedzi sobie w moim kąciku i obserwuje chatę. Chyba mu tu dobrze ;)

Hej!

A dzisiaj zapraszam na zdjęcia z wystawy Tomka Sikory, którą odwiedziłam sobie przy Centrum Kultury w Lublinie :)

Tomek Sikora to urodzony w 1948 roku w Warszawie fotograf, autor plakatów oraz ilustracji. Jest autorem wystaw w Polsce i na świecie, wiele razy był nagradzany za swoje prace. a w 2013 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Stworzył wiele wydawnictw, w tym "Świńskie opowiastki", czyli album-bajkę o świnkach, które chciały wybrać się do smoka (opis brzmi ciekawe, aż sama bym zajrzała do takiego albumu :D). Współautorem bajki jest G. Fysh Rutherford. W 2001 roku założył z Andrzejem Świetlikiem Galerię Bezdomną - prace były prezentowane między innymi w pustostanach czy w opuszczonych fabrykach. Tomek Sikora w wieku 20 lat wyjechał do Paryża w ramach stypendium Kodaka i to właśnie tam na poważnie zajął się fotografią. 

Wystawę Tomka Sikory "Między reportażem, a kreacją" można oglądać w ramach Mobilnej Galerii Fotografii pod Centrum Kultury w Lublinie. Autor opisuje wystawę tak:

Na 22 planszach pokazuję w wielkim skrócie 22 tematy mojej fotograficznej przygody. Przez 52 lata łączyłem dwa rodzaje fotografii, które uprawiam zamiennie – reportaż z kreacją. Takie działanie pozwala mi na zdystansowanie się do każdego z tych gatunków i utrzymanie świeżego spojrzenia.

Wystawa jest do zobaczenia za darmoszkę :) A kto nie może, to ja tu mam parę zdjęć z wystawy. Przypominam, że zdjęcia można powiększyć - wystarczy kliknąć w fotkę ;)

Źródła:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Tomasz_Sikora_(fotograf)

http://ck.lublin.pl/wydarzenie/tomek-sikora-miedzy-reportazem-a-kreacja/date/202105041000/