I express myself through art | Super kreatywny blog

Zapraszam na kolejną edycję Random Acts of Crochet Kindness w moim wykonaniu :) To już szósta! Kolejna będzie świąteczna, mam już sporo różności w świątecznym klimacie. Ale to później, bo najpierw muszę roznieść niemal 60 podrzutków :) Szczegóły niżej.

Co to jest Random Acts of Crochet Kindness >>tutaj<<

Strefa zrzutu: Lublin, Lubartów, okolice

Kiedy: od 11.11.2023 do wyczerpania zapasów :) (zakończona 26.11.2023)

Cel: trochę radości :)

Hej!

Na książkę "100 zabawek na choinkę" Haliny Kowalczyk polowałam przez dłuższy czas. Jak widać na blogu, lubię stare książki, lubię też różnego rodzaju robótki. Książkę kupiłam za kilka złotych na Vinted. Jak do tej pory, jest to mój najgorszy zakup na tej platformie. W sumie kiedyś kupiłam torebkę, która waliła totalną meliną, ale pozbyłam się tego smrodu. A w przypadku książki nic nie mogę zrobić (a na dodatek ta ich "ochrona kupujących" to pic na wodę). Niestety, ale bardzo często sprzedający "zapominają" dopisać wady rzeczy. Nie twierdzę, że wszyscy, ale naprawdę sporo osób tak robi. Już kilka razy się nacięłam. A szkoda, bo ja nie mam problemu z tym, że używana rzecz ma jakieś wady. No, ale wystarczy o tym napisać. A sprzedająca napisała w ogłoszeniu, że książka jest w idealnym stanie. Kiedy do niej napisałam, że książka jest cała pomazana, odpisała, że jej przykro, że jestem niezadowolona z zakupu. Jedyne, co mogę tutaj dodać to XD.

Dlatego sobie teraz ponarzekam, a potem napiszę parę słów o książce "100 zabawek na choinkę". 

Lubię odwiedzać sklepy wyprzedażowe, między innymi To Tu Kupisz Taniej. Zazwyczaj, gdy tam wchodzę, to sobie myślę: "a zobaczę, może jest coś nowego fajnego, a jak nie, to wezmę świeczki". I tak też pomyślałam jakiś czas temu. Łażę, łażę, a tam leży włóczka. To była przędza Alison & Mae, którą można było wcześniej nabyć w Action. Niestety, nie mam już banderoli, bo i tak była w stanie szczątkowym, ale była to włóczka typu "cake", tyle że bardzo gruba. Wzięłam sobie taki wielki motek, kosztował 10 zł. Robiłam kilka przymiarek, co by tu zrobić, aż w końcu naszła mnie wena. Akurat chodziła za mną torebka - bardziej dłuższa niż szersza i z długimi rączkami. To siadłam i zrobiłam. I jest :D Fajna włóczka na torby, nie rozłazi się i dobrze trzyma. A już w niej nosiłam kilka niezbędnych rzeczy i nic się nie zrobiło. 

Dawno temu zapragnęłam mieć klaps filmowy. Taki mi się marzył i to już od baaaardzo długiego czasu. Powiecie - zamów se w internecie, kup se w pewnym sklepie z tygrysem w nazwie. No ba! To było grubo ponad 10 lat temu. Poprosiłam (wtedy) bliską mi osobę, która potrafiła czarować różności z niczego. Ja akurat wtedy tym się nie zajmowałam, więc innego wyjścia nie było. No i ta osoba mi zrobiła coś na kształt klapsa filmowego. Chciałam właśnie coś takiego, jak możecie zobaczyć niżej. Dwa kawałki drewna, śrubki + nakrętki, blaszki (np. mosiężne) i gotowe. Zapytacie pewnie, po co coś takiego robić, jak można kupić? Ja miałam ten klaps ze sklepu i wystarczyło raz klapnąć, żeby prawie rozleciał się w rękach. Ten wykonany z drewna ma tę przewagę, że jest najzwyczajniej w świecie lepiej wykonany.

Tutaj niżej baza klapsa, przód oraz tył. Jak na rzecz zrobioną ponad 10 lat temu, trzyma się nieźle. Te śrubki na różowo to ja pomalowałam dawno temu. Chyba z nudów.
No dobra, ale co nam po jakimś tam drewienku ze śrubkami? No wiadomo, że nic. Komu to potrzebne. Ale wystarczy pomalować, żeby to cudo przypominało klaps filmowy oraz żeby dało się po tym pisać. I dodam, że jest to bardzo tanie w wykonaniu. Oczywiście, można specjalnie kupić farbę tablicową do tego projektu, ale nie ma co przepłacać. Chyba, że zostało Wam trochę takiej farby, to wtedy jak najbardziej można użyć.

-czarna farba akrylowa (u mnie z TEDi)

-biała farba akrylowa (u mnie z Action)

-talk kosmetyczny (można kupić w aptece)

-pędzel, kuwetka do mieszania

Kiedyś już stworzyłam wpis na temat farby tablicowej. Wtedy akurat robiłam deskę na wiadomości. W każdym razie zasada tworzenia farby tablicowej jest taka sama. Lejemy farbę w wybranym kolorze (w tym wypadku czarną) np. do kuwetki, a następnie sypiemy talk. Ja, jak zwykle, sypię na oko. Chodzi o to, żeby farba zgęstniała, zmatowiała i żeby nie było żadnych grudek. Trzeba to dobrze wymieszać, a następnie pomalować, co tam się chce. W tym wypadku dechy do klapsa filmowego. U mnie wystarczyła jedna warstwa. Potem poczekałam aż wyschnie i domalowałam białe elementy. Mój klaps, jak widać, jest symboliczny. Zrezygnowałam z napisów oraz linii. Nie jestem zbyt precyzyjna, więc nie chciałam zrobić czegoś paskudnego. Ale gdyby mnie naszła wena na kręcenie filmu, to bez problemu można to sobie domalować. Nawet kredą.

Dodam jeszcze na koniec, że mój klaps klapie jak wściekły. 
Z racji tego, że to farba tablicowa, na klapsie można coś napisać, zetrzeć, znowu napisać i znowu zetrzeć. I tak w kółko.
Gdybyście potrzebowali kredy, to w Action są takie zestawy za niecałe 2 zł (dział dla kreatywnych dzieci):

Długie wieczory już mamy, co prawda jesienne - ale nie zaszkodzi mi teraz napisać o książce Stanisławy Podgórskiej "Roboty i robótki na zimowe wieczory". Jakby nie patrzeć, zima zaraz przyjdzie. Zresztą, zawsze jest dobry czas na robótki :)

Książka "Roboty i robótki na zimowe wieczory" została wydana w 1986 roku, ja mam jej trzecie wydanie. Kupiłam ją za grosze w antykwariacie. Mój egzemplarz ma kilka uszkodzonych stron na rogach, ale tak poza tym jest w stanie bardzo dobrym (oczywiście jak na książkę z lat osiemdziesiątych). A stron jest ponad 200.

Autorka rozpoczyna słowami:

Ależ nam się czasy zmieniły, to tak swoją drogą (w sumie kto teraz szyje w domowym zaciszu rzeczy z króliczych skórek czy robi dywaniki ze starych pończoch). Ale sam wstęp sugeruje, że książka nada się też dla początkujących. A dodam, że jest to skarbnica wiedzy na temat drutów, szydełka, szycia czy haftowania (ale są też projekty typu "zrób to sam"). To taki mały poradnik z podstawami, ale nie tylko. Osoby znające się na danym temacie także znajdą tu coś dla siebie.  Ja lubię tego typu stare książki, bo mnie osobiście bardzo inspirują. I nawet jak nie mają zdjęć (ta akurat ma czarno białe), to mają grafiki, na których wszystko widać. A tutaj są właśnie podstawy, porady dotyczące robótek, ściegi, wzory, szablony (np. zabawki z filcu), instrukcje jak wykonać poszczególne projekty. Z takich typowo zimowych rzeczy są dekoracje choinkowe czy stroje karnawałowe dla dzieci. 

Z racji tego, że najwięcej wiem o szydełkowaniu, to najbardziej jest dla mnie (przynajmniej na ten moment) przydatny rozdział właśnie o tym. W książce "Roboty i robótki na zimowe wieczory" jest trochę ściegów i wzorów oraz projekty - między innymi chusty, serwetki czy ubrania. 

Ciężko mi wymieniać, co w tej książce jest, ale naprawdę sporo tu projektów i pomysłów. Może dla części osób taka książka to niepotrzebny staroć - jak ktoś nie lubi tego typu rzeczy, niech nie kupuje. "Roboty i robótki na zimowe wieczory" Stanisławy Podgórskiej to pozycja na pewno dla osób kreatywnych, które odnajdują się w robótkach ręcznych. A jak jakiś model im nie pasuje, bo na przykład wyszedł z mody, to sobie poprzerabiają wedle własnego pomysłu. Ja to jestem zadowolona z zakupu - mały koszt, a ile pomysłów.

Szydełkowanie kotów to moja wielka pasja. Pierwszego stworzyłam ponad 10 lat temu. A konkretnie - 2 listopada 2012 prezentowałam Zenka na starym blogu (a losy Zenka możecie śledzić tutaj i tutaj). Od tego momentu zrobiłam mnóstwo kotków, obdarowałam nimi też parę osób, które znam. W tym roku obdarowałam też nieznajomych, a to w ramach akcji Random Acts Of Crochet Kindness. Koty wciąż tworzę, a to kilka masKOTKÓW, stworzonych z myślą o podrzucaniu. masKOTKI będę powoli roznosić po mieście, ale oczywiście będę o tym informować na blogu, jak to mam w zwyczaju. A nazwałam je masKOTKI oczywiście od słowa "maskotka" - tyle że tutaj to koty powstające masowo :D Bo jak widać, jest ich tu cała masa. Gdyby ktoś chciał fuknąć "a skąd na to brać czas?!", to mogę powiedzieć, że ograniczyłam inną moją wielką pasję. Coś za coś, nie ma łatwo w życiu. A szydełko bardzo lubię.
Te cztery fioletowe znalazły dom (taką mam nadzieję...) w ostatnią niedzielę. Ale w tym kolorze powstanie ich jeszcze kilka.
Kolejne koty czekają w torbie na zapakowanie i podrzucanie. Są różne, z różnych włóczek, w różnych kolorach, z różnymi oczami, z różnymi wąsami, z różnymi dodatkami. Niektóre z nich można sobie gdzieś przywiesić jako breloczki, inne postawić np. na biurku.
To masKOTEK inspirowany bałwanem, do tego największy z tego zbioru. Pójdzie w świat bliżej grudnia :)
protoTYPY inspirowane mrokiem. Dwa koty zostają ze mną, środkowy pojedzie na zachód.