Dywaniki z recyklingu

Hej!
Ostatnio zapragnęłam mieć nowy dywanik w łazience. Miałam taki kupny, który wymagał ciągłego prania i szorowania. No ileż można tracić czasu na pranie dywanika :D Szczęśliwie miałam kilka włóczek z t-shirtów i jeszcze 4 koszulki do pocięcia, więc zabrałam się do pracy. No i jak już zaczęłam, to z tego rozpędu nie mogłam przestać. Zrobiłam dywanik do łazienki:

Tu macie moje kopytka dla porównania wielkości. Są to dywaniki, czyli małe twory. Piękne nie są, ale mnie się podobają. Ot, takie śmietnikowe.

Zrobiłam też coś w kolorze jajeczka i szczypiorku:

Czarno-biało-czerwono-różny:

I coś z fioletem oraz niebieskim:

Zapytacie - na cóż mi aż tyle dywaników? Czy będę je wieszać na ścianach i podziwiać? Spokojnie, na razie leży jeno jeden, drugi mam w szafie na zapas. A dwa pójdą do innych domków.
Dywaniki z włóczki z t-shirtów są świetne, bo po pierwsze można wykorzystać niepotrzebne koszulki, po drugie nic się nie marnuje, a po trzecie - bardzo łatwo o nie dbać. Sru do pralki i już :) Kiedyś już robiłam takie dywaniki i jeden z nich długo mi towarzyszył, chociaż był mocno eksploatowany.
Dywaniki robiłam szydełkiem 12 mm, tylko ten z fioletem 9 mm, bo włóczka wyszła cieńsza. Filozofii w tworzeniu też wielkiej nie ma, bo to po prostu półsłupki. Jasne, można się pokusić o jakieś wzorki, ale ja z tego zrezygnowałam. Jest kolorowo, są frędzle, więc i tak na bogato :D